TEKBİR

Haydi madem toplayalım desem bütün çiçeklerini şu yalancı baharın, avunmazsın.

Satalım desem adına onur denilen her ne varsa haraç mezat, gene de onmazsın.

İşleyelim desem en büyük günahları ya da söyleyelim en büyük yalanları kanmazsın.

Peki, peki unutsak bütün kahramanlık öykülerini mazinin ansak sadece ve sadece rüsvalığı, onu da anmazsın.

Bari satsak vatanı namerde ve de savunsak zulmün son kalesini kanımızın son damlasına dek, onu da savunmazsın.

Yok saysak nebiyi ve Kelamı, en batıl putu bulup da Rab edinsek, ona da inanmazsın.

Yerle bir etsek mantığı, lanetler okusak Pisagora, Batlamyusa, yerlerine koyalım desek yenilerini, çıkıp da aranmazsın.

Terkederek sadakati, girelim desek koynuna her gece başka bir fahişenin, yanar mısın sanki aşkından? Yanmazsın.

Yahu bari en azından, ağız tadıyla hani, inkar etsek benliğimizi, yok etsek kimliğimizi. Yeni adlar uydursak. Buna, peki buna var mısın?

Söyle be ey sen ne biçim adamsın?

Sor sor ben bile artık utandım sen yüz çevirmekten utanmazsın.

Ne perçinli inadın varmış, sıkılmaz usanmazsın.

Gelelim dersen, gelelim o zaman sadede.
İndirelim seçenekleri kesretten adede.

Kala kala zaten bir seçenek kaldı elde. Üç değil, iki değil, tek bir. Tekbir.